مطالعه تطبيقي آرا تربيتي امانوئل كانت و كرشن اشتاينر

اين مقاله از پايان نامه اي با موضوع مطالعه تطبيقي آراء تربيتي كانت و اشتاينر استخراج گرديده كه هدف از آن پاسخگويي به پنج سؤال اصلي ذيل بوده است : 1 اهداف تربيت از نظر كانت و كرشن اشتاينر كدامند 2 اصول آموزش و پرورش در ديدگاه كرشن اشتاينر و كانت چگونه بيان مي شود ؟ 3 روش هاي تربيت از ديدگاه كرشن اشتاينر و كانت چه مي باشد ؟ 4 مراحل تعليم و تربيت از نظر كانت و كرشن اشتاينر چگونه تقسيم مي شود – 5 دلالت هاي تربيتي اين دو ديدگاه در آموزش از راه دور چگونه قابل تبيين است ؟ در اين پژوهش به بررسي تطبيقي آراء و افكار امانوئل كانت و كرشن اشتاينر پرداخته شده است . كانت ، تربيت را پرورش، تأديب و تعليم توأم با فرهنگ مي داند كه در پي كاميابي متربي در جامعه آينده است . او معتقد است كه بشر تنها با تعليم و تربيت ، انسان تواند شد و آدمي جز آنچه تربيت از او مي سازد ، نيست . اشتاينر نيز تربيت را آشنايي با نظام ارزشها تعريف مي كند . هدف مهم تربيت از ديدگاه كانت تبديل انسان طبيعي به انسان اخلاقي و هدايت آدمي به سوي آزادي حقيقي است . به عقيده اشتاينر هدف اصلي تربيت اين است كه سرانجام ارزش هاي فرهنگي يا تمدن را به صورت تركيبي در نوع خود بديع ، در آورد و اين تركيب در حقيقت هستي معنوي آدمي است و هر فرد اين ارزشها را به شيوه خود يا برحسب فرديت خود در ذهن سازمان مي بخشد . كانت براي تربيت سه مرحله قائل است : مرحله انضباط ، مرحله فرهنگ و تمدن ، و مرحله تربيت اخلاقي ؛ در حاليكه اشتاينر مراحل تربيت را شامل چهار دوره مي داند : مرحله كودكي نخست ؛ مرحله كودكي دوم ؛ مرحله علائق خودمدار در كار ؛ و مرحله علائق عيني . اصول تربيت از نظركانت شش مورد است كه عبارتند از : اصل آزادي ، اصل انضباط ، اصل فعاليت ، اصل هماهنگي ، اصل تجربه ، و اصل آينده نگري . اين اصول از ديدگاه اشتاينر هفت مورد است و عبارتند از : اصل فعاليت ، اصل كمال ، اصل آزادي ، اصل سنديت ، اصل تناسب عمل و وضع ) كنوني بودن ( ، اصل تفرد و اصل اجتماع . كانت در روش تربيت توصيه مي كند كه بچّه ها نبايد ساده تربيت شوند تا به سطح فعلي برسند بلكه بايد به سطح بهتري از آينده بشر سوق داده شوند . اشتاينر نيز اعتقاد دارد كه روش تربيت بايد برحول رغبت ها و علايق كودك و تحول آنها دور زند . بنابراين بايد به مطالعه اين تحول پرداخت و اين كاري است كه وي انجام داده است . اين دو انديشمند آموزش را منحصر به كلاس و حضور مداوم معلم در يك زمان و يك مكان خاص نمي دانند . با اين حال از ديدگاه آنان آموزش از راه دور با همه محاسني محاسني كه دارد ، نمي تواند جايگزين معلم گردد بلكه اين نوع آموزش بايد در پي جبران نارسايي هاي نظام هاي آموزشي باشد .