بررسي فراروي عناصر داستان در منظومه هماي و همايون خواجوي كرماني

با این كه منظومه همای و همایون، اولین منظومه خواجوی كرمانی قرن 8 است و داستانی دلكش و گیرا دارد، تاكنون از منظر داستان نویسی معاصر به آن توجه نشده است. هرچندكه خواجودر سرایش این منظومه، از طرح و مضمون برخی از داستان های شاهنامه و خمسه نظامی و.. اثر پذیرفته است اما توانست با خلاقیت خاص خود، تا حدودی از ویژگی های قصه نویسی قدیمی فاصله بگیرد مثل پویایی شخصیت ها، توجه به لحن، تنوع زاویه دید و... كه همه این موارد بیان گر سیر تحول داستان نویسی در دوران خواجوست. مقاله حاضر می كوشد تا با روش توصیفی - تحلیلی و گردآوری اطلاعات به شكل كتابخانه ای، در پیش شناخت بهتر این اثر ارزیابی میزان تطبیق و موفقیت خواجو در بكارگیری عناصر داستانی با معیارهای داستان نویسی امروز بپردازد.