پارادايم عرفان و نشانه شناسي شعر خاقاني شرواني

هرگونه تغییر در نگرش فلسفی تولیدكنندگان آثار ادبی و هم چنین ظهور و بروز هستی شناسی های نوین، اساس آثار ادبی را از تمام جهات ودر هریك از ابعاد ساختار ادبی، به هم می ریزد و انقلابی دراساس تولیدات ادبی به جاینهد. هر دیدگاه جدید، نشانه های خاص زبانی خود را با خود به همراه می آورد و پارادایم عرفان نیز از این امر مستثنی نیست نیست بنابراین ورود چنین اندیشه ای در آثارادبی یك شاعر بی شك با نشانه های خاص ابن پاردایم همراه خواهدبود. هدف این مقاله بررسی تاثیرگذاری پارادایم عرفان بر اندیشه و شعر خاقانی شروانی و نشانه شناسی شعر او برای ردیابی آثار این جهان بینی در شعر او می باشد.