مقايسه اثر بخشي روش هاي تدريس اكتشافي و سنتي بر يادگيري دانش آموزان در فرايند ياددهي يادگيري

یكي از عناصر مهم نظام تعليم و تربيت الگوها و روش های تدریس است. در روش تدریس سنتي معلم مسئول انتقال معلومات مي باشد و عامل ارتباط بين معلم و دانش آموز كلام است و در این روش محور فعاليت های فكر و عملي كلاس درس معلم مي باشد. در روش تدریس اكتشافي دانش آموزان با راهنمایي محدود یا بدون راهنمایي معلم روابط پدیده ها را كشف و یا اندیشه ای جدید توليد مي كنند و معلم مستقيما موضوع های درسي را به دانش آموزان آموزش نمي دهد، بلكه معلم موقعيتي فراهم مي سازد كه دانش آموز به توليد دانش بپردازد. در فرایند یاددهي یادگيری مي بایست شرایطي فراهم شود تا دانش آموزان برای یادگيری برانگيخته شوند و در این مهم روش - تدریس معلم مي تواند به عنوان عاملي برجسته در این فرایند موثر باشد. هدف از این پژوهش تعيين اثربخشي الگوی تدریس اكتشافي نسبت به روش تدریس سنتي بر ميزان یادگيری دانش آموزان پایه پنجم ابتدایي در درس ریاضي مي باشد. تحقيق حاضر از نوع شبه آزمایشي و طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل و آزمایش است. جامعه آماری این پژوهش را كليه دانش آموزان پایه ی پنجم - ابتدایي شهرستان مهریز تشكيل مي دهند كه شامل 300 نفر مي باشند و نمونه آماری این پژوهش شامل 60 نفر از دانش آموزان پایه پنجم ابتدایي است كه در چهار مدرسه مشغول به تحصيل بودند. برای انتخاب این چهار مدرسه از روش نمونه گيری تصادفي خوشه ای استفاده شد. آزمودني های گروه آزمایشي به شيوه اكتشافي و آزمودني های گروه گواه به شيوه سنتي به مدت یك نيمسال تحصيلي مورد آموزش قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، آزمون یادگيری محقق ساخته بود. به منظور جمع آوری اطلاعات ابتدا پایایي و روایي آزمون یادگيری محاسبه شد. سپس پيش آزمون یادگيری بر روی كليه ی آزمودني های نمونه اجرا شد، به منظور تجزیه و تحليل داده ها از آزمون آماری كوواریانس استفاده شد. نتایج پس آزمون نشان داد كه ميانگين نمرات ریاضي دانش آموزاني كه به روش اكتشافي آموزش دیدند. بالاتر از ميانگين نمرات دانش آموزاني بود كه با روش تدریس سنتي آموزش دیدند. نتایج نشان داد استفاده از روش تدریس اكتشافي اثرات مطلوب تری نسبت به روش تدریس سنتي داشته و موفق تر عمل مي نماید