معماري زيرزميني، پاسخي به اقليم كوير در جهت بهينه سازي مصرف انرژي

در معماري كویري ایران، زمانی براي همساز بودن با اقلیم و رسیدن به آسایش حرارتی، بخش مهمی از ساختمان در دل زمین قرار می گرفت كه به دلیل ثابت بودن دماي اعماق مختلف زمین در طول سال، این فضاها در تابستان منبع سرما و در زمستان منبع گرما به شمار می رفت. این تحقیق در روشی توصیفی- تحلیلی ضمن بیان فوائد به كارگیري معماري زیرزمینی و نقش آن در بهینه سازي مصرف انرژي، یك گام فراتر گذاشته و با توجه به تئوري انتقال حرارت توانسته دما در اعماق 2،4،6 و 8 متري از سطح زمین را در شهر كویري یزد بدست آورد. هدف این تحقیق بیان فرصت هاي جدید با گسترش فضاهاي زیرزمینی بعنوان راهكاري اقلیمی، با قرار گرفتن در مناسبترین عمق از سطح زمین به منظور نگه داشت انرژي، و آزاد سازي سطوح جهت كاربري هاي گوناگون است.