نقش عدالت معاوضي در تحديد گستره ي آزادي قراردادي

قراردادها به عنوان یكی از ابزار انتقال و توزیع ثروت در جوامع بشری محسوب میشود و در صورتی كه متصف به عدالت باشند، بسیاری از امور جامعه به سامان خواهد رسید و از میزان بی عدالتی ها كاسته خواهدشد. در این میان اصل آزادی قراردادی حكم می كند افراد در انعقاد قراردادهای دو یا چند جانبه آزادند و كسی نمی تواند در این باره هیچ گونه محدودیتی را بر اراده ی انسان برای معین كردن شروط و حدود تعهدات آن تحمیل كند. از یك سو، فردگرایان، با تكیه بر حاكمیت اراده، اصل آزادی قراردادی را طریق تحقق عدالت در قراردادها می پندارند و از سوی دیگر، وجود موقعیت اجتماعی، اقتصادی و آگاهی های متفاوت متعاقدین، امكان برهم خوردن تعادل قراردادی به نفع طرف قوی را بیشتر میكند. اما عدالت كه از ابتدائیترین دغدغه های بشری است اقتضا میكند، عدالت معاوضی در قراردادها برقرار باشد. در این پژوهش با روش تحلیلی و توصیفی، ضمن تحلیل اصل آزادی قراردادی از دیدگاه مكاتب حقوقی فردگرایان و جامعه گرایان، عدالت معاوضی به عنوان یكی از عوامل تحدید گستره ی اصل آزادی قراردادی مورد بررسی قرار گرفته است.