بررسي و ارزيابي روش هاي مختلف انتخاب شاخص مناسب خشكسالي

یكی از چالش های اصلی در پایش خشكسالی، تعیین شاخصی است كه بر اساس هدف پایش، از قابلیت اطمینان بالایی برخوردار باشد. این تحقیق با مرور روشهای مختلف ارائه شده جهت انتخاب شاخص مناسب،اشكالات آنها را بررسی و دو روش انتخاب شاخص مناسب بر اساس كمینه مقدار بارش و توزیع نرمال را مورد ارزیابی قرار میدهد. بدین منظور از آمار بارش 5 ایستگاه سینوپتیك مشهد، تهران، تبریز، كرمانشاه و شیراز طی یك دوره ی 50 ساله استفاده و مقادیر 8 شاخص خشكسالی شامل معیار بارندگی سالانه (SIAP)،دهك ها (DI)، درصد نرمال (PN)،ناهنجاری بارش (RAI)،بارش استاندارد شده (SPI)،ءZ چینی (CZI)،نمره ی Zء(ZSI) و RDI در مقیاس سالانه طی دوره مورد بررسی محاسبه شدند. سپس شاخص مناسب در هر ا یستگاه به دو روش مذكور تعیین گردید. نتایج حاصل از ارزیابی روش كمینه مقدار بارش برای انتخاب شاخص مناسب نشان داد كه اكثر شاخص های خشكسالی در سال وقوع كمینه مقدار بارش، یكی از دو وضعیت خشكسالی شدید یا بسیار شدید را نشان میدهند و در بیشتر موارد نمیتواند منجر به تعیین شاخصی یكتا گردد. بر اساس نتایج روش توزیع نرمال، در ایستگاه های مشهد، تهران، تبریز، كرمانشاه و شیراز، به ترتیب شاخص های RDI و SPI ،SPI ،RDI ،RDI با مجموع اختلاف هایی برابر 13/84،8/54،12/27،14/45 و 8/54 درصد در مجموع طبقات به عنوان مناسب ترین شاخص انتخاب شدند.