ساماندهي كاربري اراضي پيراموني ايستگاه هاي مترو با استفاده از رويكرد TOD

اهميت شبكه ي حمل و نقل درشكل گيري استخوان بندي شهرها غيرقابل انكار است دليل آن را ميتوان درافزايش هرچه بيشتر جريانهاي اقتصادي و اجتماعي درشهرها از كانال شبكه هاي حمل و نقلي از گذشته تاكنون دانست درحال حاضر به دليل نقش موثري كه حمل و نقل عمومي دربروز اين جريان هاي اقتصادي و اجتماعي درقالب سفرهاي شهري درشهرهاي بزرگ دارد اين نقش به صورت خاص توسط شبكه ي حمل و نقل عمومي ايفا مي شود هم اكنون مترو به عنوان ستون فقرات شبكه حمل و نقل عمومي بسياري از سفرهاي شهري را كه با انگيزه هاي گوناگون درشهرهاي بزرگ اتفاق مي افتد به خود جذب كرده است به دليل عدم ارتباط منسجم دربرنامه ريزي استقرار كاربري هاي شهري و برنامه رييز شبكه حمل و نقلعمومي بسياري از اين سفرها كه روزانه اتفاق مي افتند زائد بوده كه با يك برنامه ريزي اصولي مي توان از بسياري ازاين سفرها جلوگيري نمود دراين مقاله سعي براين است تا ضرورت برنامه ريزي هماهنگ بين كاربري زمين و حمل و نقل عمومي به ويژه ايستگاه هاي مترو برا يمديران و برنامه ريزان شهري مشخص و نشان داده شود كه برقراري اين هماهنگي مي تواند از بسياري از هزينه هاي اقتصادي كه بردوش شهرهاست جلوگيري نمايد.