بررسي نقش گردشگري در توسعه روستايي (مورد مطالعه: روستاي شالان)

گردشگري روستايي در دنياي امروز يكي از بخشهاي مهم فعاليتهاي اقتصادي محسوب شده ، از ديدگاههاي مختلف مورد توجه قرار ميگيرد. اما ايران با برخورداري از جاذبههاي مختلف در نواحي روستايي، با وجود اينكه محيطهاي دلانگيزي را براي گردشگري فراهم كرده است، در حال حاضر نتوانسته مشكلات روستا را حل كند. در سالهاي اخير در اغلب كشورها به گردشگري در نواحي روستايي توجه شده و نتايج مثبتي نيز به همراه داشته است.- اين مقاله بر آن است كه نقش گردشگري در توسعه روستايي را مورد بررسي قرار دهد و در نهايت به اين سوال كه گردشگري چه نقش و اثري در توسعه روستايي شالان داشته، پاسخ گويد. روش تحقيق در اين مقاله از نوع توصيفي- تحليلي بوده و بررسي كتابخانهاي و مطالعه پيمايشي با كمك ابزار مصاحبه و پرسشنامه نيز در آن استفاده شده است. مورد spss حجم نمونه 30 خانوار و روش نمونهگيري تصادفي ساده بوده كه در نهايت با روش همبستگي پيرسون در بررسي قرار گرفته است. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه ارتباط معناداري به صورت تركيبي بين شاخصهاي اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي- كالبدي وجود ندارد، حال آنكه در بين هر كدام از متغيرها با ساير متغيرها به صورت جداگانه همبستگي معناداري وجود دارد. به طور مثال بين بالا رفتن سطح اشتغال و بهبود درآمد همبستگي بالايي در سطح 95 % وجود دارد.