توسعه پايدار شهري و بهينه سازي مصرف آب

ده آبخیزداري شهري، به عنوان یكی از زیر شاخههااي مها آبخیازداري، در اغلب كشورها، در حال گسترش و توسعه میباشاد . بادین منظاور بررسای اصول و مفاهی آبخیزداري شهري از اهمیت قابا ملاحظاه اي برخاوردار است. رواناب و مدیریت آبها، فاضلاب شهري و بهرهبرداري از آن، وضاعیت آلایندهها، زباله و بازیافت آن، الگوهاي شهرسازي و فضاي سبز و مقابله باا بحرانهاي احتمالی مانند سی و زلزله، از مباحث مورد بحث در آبخیزداري شهري است. نظریه توسعه پایادار شاهري، حاصا بحاث هااي طرفاداران محیطزیست درباره مسای زیستمحیطی به خصوص محیطزیست شاهري است كه به دنبال نظریه توسعه پایدار، ارائه شاد . در ایان نظریاه موضاو نگهداري منابع براي حاال و آیناده از طریا اساتفاده بهیناه از زماین، و واردكردن كمترین ضایعات به منابع تجدیدناپذیر مطرح است. نظریه توسعه پایدار شهري موضو جلوگیري از آلودگیهاي محیط شاهري و ناحیاه اي، كاهش ظرفیت تولید محلی، ناحیهاي و ملی، حمایت از بازیافات هاا، عاد حمایت از توسعه زیانآور و از بینبردن شكاف میان فقیر و غنی را مطارح میكند. همچنین راه رسیدن به این اهداف را برناماه ریازي هااي شاهري، روستایی، ناحیهاي و ملی میداند. با توجه به اهداف توسعه پایدار شهري و مباحث و اصول آبخیزداري شاهري، و وجاود رابطاه اي نزدیا و اهادافی مشترك در آنها، ضرورت انجا تحقیقات و بررسای اصاول و ابعااد آنهاا را دوچندان مینماید. این تحقیا ، باا تبیاین مفااهی و اصاول آبخیازداري شهري، مباحث دستیابی به توسعه پایدار شهري را مورد تاكید قرار میدهد. نگرش دقی و علمی به بحث آبخیازداري شاهري و تلفیا آن باا مباحاث توسعه پایدار شهري، راهكاري مفید و موثر خواهد بود و این امر، مساتلز اراده و عز ملی و اقدامات عملی متولیان شهري است. واژههای كلیدی