محاسبه ضخامت بهينه دودكش هاي فلزي در برابر زلزله و بررسي اضافه مقاومت و ضريب شكل پذيري

دودكش های فلزی از جمله مهمترین و بلندمرتبهترین)دودكش GRES 2 قزاقستان با ارتفاع تقریبی 024 متر( سازه ها به شمار می آیند و در آیین نامه های معتبر دنیا در گروه سازه های خاص قرار می گیرند و یك جزء اصلی در نیروگاه ها و كارخانه جات صنعتی به شمار می آیند كه نقش مهم و اساسی در تولیدات صنعتی هر كشور را به عهده دارند. در این مقاله یك دودكش فلزی به ارتفاع 04 متر كه در كشور یونان واقع شده است، مورد استفاده قرار می گیرد [1] . ضخامت این سازه با افزایش ارتفاع،كاهش می یابد.در بخش اول این مقاله، 22 زلزله مختلف به سازه اعمال می شود و پس از انجام تحلیل های دینامیكی غیر خطی بر روی سازه، مشاهده می شود كه دودكش مورد نظر بر اثر اعمال ركوردهای زلزله CHICHI TAIWAN 1999 وارد فاز غیر خطی می شود كه محل ایجاد این تسلیم ها، پایه دودكش می باشد، به منظور بهبود عملكرد سازه در برابر زلزله، طول های مختلفی از قسمت های پایینی دودكش با ضخامت های مختلف استفاده می شود و بهینه ترین طول و ضخامت به منظور تقویت سازه به دست خواهد آمد. در قسمت دوم این مقاله یك تحلیل استاتیكی غیر خطی) PUSHOVER ( بر روی سازه انجام می شود و منحنی ظرفیت )منحنی نیرو تغییرمكان( سازه به دست می آید. در ادامه با استفاده از منحنی ظرفیت سازه، پارمتر های اضافه مقاومت ، شكل - پذیری و ضریب رفتار سازه به دست آمده و با مقادیر ارائه شده در آیین نامه 2044 [2] ایران مقایسه می شود. به منظور مدل سازی دودكش فلزی از نرمافزار المان محدود ABAQUS استفاده شده است، كه یك نرم افزار قدرتمند برای مدل سازی المان های پوسته ای به شمار می آید. برای صحت سنجی مدل سازی نرم افزار المان محدود، از آیین نامه 2044 زلزله ایران استفاده شده است كه نتایج اختلاف كمتر از 2 درصد را از تحلیل نرم افزار و روابط آیین نامه در محاسبه پریود سازه نشان داد.