تحليل تغييرات زماني و توزيع مكاني فضاهاي سبز شهر مشهد طي سالهاي 1363 تا 1393 با استفاده از رهيافت اكولوژي سيماي سرزمين

ارزیابی تغییرات فضای سبز به منظور بررسی اعمال مدیریت در مدیریت شهری و توجه به مسائل زیست محیطی شهرها از اهمیت خاصی برخوردار است. شناخت تغییرات مكانی و زمانی فضای سبز شهری بهطور كمی، پیشنیاز برنامه ریزی و مدیریت پایدار فضای سبز شهری است.. فضای سبز شهری در زمره زیرساختهای اجتماعی است و ازجمله امتیازات آن كاهش آلودگی هوا، جذب ذرات معلق، تعدیل دما،افزایش رطوبت نسبی و كاهش اثرات طوفانها میباشد. شهر مشهد با 2،708،464 نفر جمعیت، دومین شهر پرجمعیت ایران پس از تهران است، با توجه به توسعه فیزیكی این شهر، تخریب گستردهای از فضایسبز رخداده است كه با الگوی توسعه سازگار با محیطزیست در تضاد است. این پژوهش به تحلیل تغییرات زمانی و توزیع مكانی فضاهای سبز شهر مشهد طی سالهای 1363 تا 1393 می پردازد. برای این منظور از تصاویر ماهواره های لندست 4 و 7 كه به ترتیب توسط سنجنده TM و OLI با توان تفكیك سی متر برداشت شده بود استفاده شد 4 سنجه سیمای سرزمین PLAND , AREA , ENN , PD برای لكه هایفضای سبز شهر مشهد محاسبه گردید درنهایت شاخص پوشش گیاهی NDVI برای پهنه مورد مطالعه محاسبه شد . نتایج نشان داد در طی دوره مورد مطالعه تخریب شدیدی از لحاظ وسعت و تركیب فضاهای سبز در این شهر رخداده است بااینحال به نظر میرسد در طی بازه زمانی موردمطالعه توزیع فضای سبز در شهر مشهد روند رو به بهبودی داشته است.