بررسي تطبيقي مدل هاي ارتفاعي رقومي DEM با نام هاي USGS و LiDAR در دقت هاي مختلف ، جهت برآورد پارامترهاي هيدروژئومورفولوژيكي مورد استفاده در مدل هاي مربوط به مديريت منابع آب هاي سطحي

داده های با كیفیت یكی از مهمترین ملزومات، جهت مدیریت منابع آب به شمار می روند. اخیراً جهت دسترسی به داده های صحیح در مناطقی كه با كمبود داده های با كیفیت مواجه هستند ، جهت مدل سازی های صحیح هیدرولوژیكی و تولید نتایج واقعی از مدل های نیمه توزیعی مبتنی بر فیزیك حوضه آبریز استفاده می شود. در مدل های نیمه توزیعی ، پارامترهای هیدروژئومورفولوژیكی استخراج شده از DEM (مدل ارتفاعی رقومی) نقش اساسی در مدیریت منابع آب ایفا می كنند. در این مقاله به منظور بررسی اثر دقت DEM و نوع DEM در استخراج پارامترهای هیدروژئومورفولوژیكی از داده های USGS و LiDAR در دقت های 10، 30، 50، 70 و 90 متر برای حوضه Elder Creek واقع در ایالات متحده آمریكا استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد كه حوضه های آبریزی كه بر اساس داده ها LiDAR تحلیل می شوند نسبت به داده های USGS دارای عكس العمل سریعتری در برابر بار و مقادیر تراكم زهكشی و زمان تمركز بالاتری هستند. همچنین مشاهده شد كه با كاهش دقت DEM مقادیر مربوط به شیب متوسط حوضه آبریز و اندیس توپوگرافی به ترتیب دارای روند كاهشی و افزایشی می باشند. وجود این تغییرات می تواند هزینه های غیر ضروری را به طرح مدیریت منابع آب وارد كند و یا آن را در معرض خطر قرار دهد.