نقش عمليات تزريق در كاهش نشست حاصل از حفر تونلهاي بزرگ

حفر تونلها به مانند ساير فعاليتهاي بشر بدون تاثير بر محيط زيست نيست. يكي از مهمترين آثار زيست محيطي نشست در اثر حفر تونلها مي باشد. نشست در اثر حفر تونلها به عوامل مختلفي از جمله هندسه، شرايط زمين و… بستگي دارد. هرچند كه چندين فرمول تجربي و نيمه تجربي براي محاسبه نشست سطح زمين ارائه شده است اما اكثر اين فرمولها عوامل مهم را در نظر نمي گيرند در نتيجه پيش بيني نشست با استفاده از روشها از دقت لازم برخوردار نخواهد بود. استفاده از مدلهاي عددي يكي از بهترين روشهاي پيش بيني نشست در اثر حفر تونلهامي باشد. در اين مقاله به منظور پيش بيني نشست در اثر حفر تونل كوهين با استفاده از روشهاي عددي از نرم افزار FLAC 4.0 استفاده شده است. علاوه بر اين نقش عمليات تزريق دركاهش حداكثر نشست حاصل از حفر تونل ها مورد بررسي قرار گرفته است. مطالعات نشان مي دهد كه عمليات تزريق حداكثر نشست در اثر حفر تونل را تا حدود 100 درصد كاهش خواهد داد.