توانايي GQI در ارزيابي كيفيت آب شرب

شاخص كیفی آب زیرزمینی GQI یك ابزار مفید جهت اندازه گیری و تخمین كیفیت منابع آب زیرزمینی محسوب می شود. بدین جهت این شاخص به یك پارامتر مهم در ارزیابی و مدیریت آب زیرزمینی تبدیل شده است. در این تحقیق با استفاده از بیش از 637 نمونه آب برداشت شده در طول نزدیك به 2 سال و در طی سه مرحله (آبان ماه 87 ، اردیبهشت ماه 88 و اردیبهشت ماه 89 ) جهت تعیین و مقایسه كیفیت شرب سرتاسر استان خراسان جنوبی از شاخص كیفی استفاده شده است. بدین منظور از 9 پارامتر شیمیایی موثر در كیفیت آب شرب از جمله Cl-, Na+,Ca+2,Mg+2, TH, pH, HCO3, SO4-2, TDS و مقایسه آنها با استاندارد آب ایران استفاده گردیده است . نتایج آماری نشان داد كه میزان شاخص كیفی در دشت فردوس و بندان به ترتیب بیشترین و كمترین تغییرات را دارا می باشد. مقادیر میانگین شاخص كیفی در دشتها مشخص نمود كه كیفیت كلی آب شرب در استان شامل 59 درصد كیفیت متوسط، 41 درصد كیفیت نامناسب می باشد و متوسط كیفیت آب شرب هیچ دشتی در این استان دارای كیفیت خوب، قابل قبول نمی باشد. از این رو پیشنهاد گردید قبل از مصارف شرب فرآیندهای اولیه تصفیه بر روی آب منطقه مورد مطالعه انجام شود.