بررسي اثر آبياري زمستانه بر افزايش عملكرد محصول زيتون در حوز ههاي آبخيز شهرستان رودبار

به دنبال خشكسالی سالهای 76 و 77 در كشور و كاهش بارندگی در فصول پائیز و زمستان و در نتیجه رطوبت خاك در مراحل اولیه رشد و نمو گل درختان زیتون مناطق آبخیز حوزه رودبار و افزایش فزاینده درصد میوه های ناقص (shot berry) نسبت به سالهای ما قبل، ضرورت بررسی اثر آبیاری زمستانه باغات زیتون حوزه های آبخیز شهرستان رودبار بر درصد تشكیل میوه و افزایش عملكرد مورد توجه قرار گرفته و در این راستا، مطالع های در قالب طرح بلوك های كامل تصادفی با 5 تیمار و 3 تكرار با تكیه بر عامل زمان بر روی درختان زیتون رقم زرد محلی رودبار انجام گرفت. هر واحد آزمایشی شامل 2 درخت (پر بار و كم بار) مجموعاً از 30 درخت جهت اجرای این آزمایش استفاده گردید. واحدهای آزمایشی هر كدام توسط یك درخت حاشیه از درختان انتخابی مورد استفاده در طرح جدا گردید. در این مطالعه به هر متر مربع از سایه انداز درختان حدود 500 لیتر آب طی دو مرحله ( 8 و 22 ) ماههای زمستان طبق روش اجرا داده شد. به منظور ارزیابی نتایج طرح، اندازه گل آذین در شاخه های انتخابی (چهار شاخه در چهار جهت درخت)، تعداد گل آذین و درصد تشكیل میوه، درصد میوه های سالم و ناقص شمارش گردید. نتایج این مطالعه نشان داد كه آبیاری زمستانه اثر معنی داری در افزایش اندازه گل آذین، تعداد گل در گل آذین، درصد تشكیل میوه، درصد میوه های سالم دارد، بطوریكه بین تیمارهای مختلف و درختان شاهد به لحاظ اندازه گل آذین، تعداد گل در گل آذین، درصد تشكیل میوه, درصد میوه های سالم تفاوت معنی داری مشاهده گردید. بین زمانهای مختلف آبیاری زمستانه تفاوت معنی داری به لحاظ اندازه گل آذین، تعداد گل در گل آذین، درصد تشكیل میوه و درصد میوه های سالم مشاهده نگردید. كوچكترین اندازه گل آذین و كمترین تعدد گل در گل آذین، درصد تشكیل میوه و درصد میوه های سالم در تیمار شاهد (بدون آبیاری) مشاهده گردید.