كيفيت زندگي كاري خانه داران زن در مراكز اقامتي ؛ يك مطالعه كيفي در شهر مشهد

در این تحقیق به روش كیفی و با استفاده از مصاحبه تفصیلی با هجده خانه دار زن در مراكز اقامتی شهر مشهد، سعی شده است وضعیت كیفیت زندگی كاری آنان تبیین شود. به این منظور متون مصاحبه های انجام شده به روش نظریه زمینه ای مورد تحلیل قرار گرفته و سپس ضمن انتخاب یك مقوله گزینشی، مدلی برای توضیح كیفیت زندگی كاری پایین آنان پیشنهاد شده است. نتایج این تحقیق نشان داد كه نبود یا كمبود، منابع مالی كه از سوی مرد تامین می شود، این زنان را به سوی اشتغال سوق داده است، اما تحصیلات اندك، نداشتن مهارت و نبود سرمایه مالی مناسب موجب شده است شرایط دشوار انجام كار خانه داری را حتی بدون بیمه و اندك امنیت شغلی بپذیرند. احترام اجتماعی اندك و كمبود امنیت كاری موجب عامل مداخله گر كاهنده در كیفیت زندگی كاری اینان است. البته عموما این زنان چاره ای جز ادامه كار بدنی دشوار و آسیب زای خود ندارند. تنها عامل مثبت در این مدل، راهبرد یافتن معانی معنوی جایگزین است كه به آنان كمك می كند كار خود را خدمت به زایران حضرت رضا( ع ) تفسیر كنند و احساس شأن معنوی داشته باشند.