بررسي تغييرات كيفي منابع آب باغات پسته دهستان دامنكوه شهرستان دامغان طي دوره 82 - 1372

بدون شك اجتماع تولید كنندگان در امر كشاورزی در یك منطقه، زمانی صورت می پذیرد كه زمینه های رشد و توسعه نظیر اقلیم، خاك و منابع آبی بعنوان امكانات بالقوه موجود باشد و این امر امكان پذیری نبوده مگر آنكه در بدو امر تمهیدات لازم متناسب با مقتضیات هر منطقه توسط مسئولین امر بكار گرفته شود . چرا كه بهره برداری بی رویه و عدم برنامه ریزی صحیج می تواند موجبات از بین رفتن ذخایر موجود گردد. در حال حاضر بخش های وسیعی از كشور منجمله دشت دامغان بدلایل بهره برداری بی رویه یكی از منابع آب زیرزمینی با مشكلات عدیده ای در بحث كمیت و كیفیت آب زیرزمینی روبه رواست، محدوده مورد مطالعه دهستان دامن كوه شهرستان دامغان می باشد. اطلاعات و مطالب گردآوری شده از روش های كتابخانه ای، اسنادی (با توجه به اسناد موجود در امور آب شهرستان دامغان) و توصیفی - تحلیلی گردآوری شده است. بررسی های صورت گرفته نشان دهنده افت كیفی منابع آب آبیاری باغات پسته منطقه طی دهه (۸۲-۱۳۷۲) است. بر اساس مطالعات مقایسه ای انجام گرفته بر رو ی هدایت الكتریكی در طی این دهه، چنین نتیجه گیری شد كه: متوسط هدایت الكتریكی (EC) در سال ۱۳۷۲ از ۵۲۷۸ میكرومهوس به ۵۷۱۵ میكرومهوسی در سال ۱۳۸۲ می رسد. افزایشی EC در این دهه بدلیل افزایش املاح آب بوده كه بدنبال آن شور شدن آب و خاك را در منطقه شاهدیم كه این عامل برای باغات پسته این منطقه در آینده مشكلات بزرگی را ایجاد خواهد كرد. در این مقاله سعی شده است كه با شناخت عوامل موثر بر آب و خاك، بتوان راهكارهایی را به منظور بهبود تولید و عملكرد باغات پسته ارائه داد.