كاربرد سامانه اطلاعات جغرافيايي GIS در برآورد فرسايش خاك با استفاده از مدل پسياك اصلاح شده MPSIAC مطالعه موردي : حوزه بالادست سدهاي بالا و پايين سياه بيشه

فرسایش خاك یكی از عوامل اصلی در كاهش حاصلخیزی خاك، انباشت رسوبات در آبراهه ها، كانال های آبیاری و رودخانه ها، كاهش ظرفیت مخازن سدها، تشدید وقوع سیلاب های مخرب و آلودگی محیط زیست است. به منظور جلوگیری از پیامدهای منفی فرسایش خاك و تولید رسوب در حوزه های آبخیز ضرورت دارد تا مقدار رسوب و منبع تولید آن مشخص شود. از آنجایی كه اكثر حوزه های آبخیز كشور بدون ایستگاه های رسوب سنجی می باشند، استفاده از مدل های تجربی در این زمینه در برآورد تولید رسوب الزامی است. در این تحقیق كه در حوزه های بالادست سدهای بالا و پایین سیاه بیشه انجام شده است، برآورد فرسایش حوزه آبخیز سیاه بیشه با استفاده از مدل MPSIAC و با بهره گیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS بررسی شده است. در این راستا برای اجرایی كردن مدل MPSIAC، پس از ورود لایه های اطلاعاتی به محیط GIS و تلفیق این لایه ها، حوزه آبخیز مطالعه شده به 1080 واحد همگن تفكیك شد؛ سپس شدت فرسایش و تولید رسوب در این واحدهای همگن محاسبه شد. نتیجه به دست آمده نشانگر این است كه میزان رسوب برآورد شده با استفاده از مدل MPSIAC حدود 1216.68 مترمكعب بر كیلومترمربع در هر سال می باشد كه باتوجه به كلاس بندی فرسایش خاك در مدل پسیاك در گروه شدت رسوب دهی «زیاد» قرار می گیرد.