بررسي خشكسالي هيدرولوژيك رودخانه تجن با استفاده از شاخص جريان حداقل در محدوده دشت ساري نكا

خشكسالی از رویدادهای طبیعی در هر اقلیم و یكی از زیان بارترین بلایای طبیعی است. مدیریت صحیح و كاهش پیامدهای خشكسالی در توسعه مناطق، نیازمند برنامه ریزی و اجرای اقدامات پیشگیرانه است كه خود مستلزم بكارگیری دانش كافی در پیش بینی خشكسالی می باشد. در این تحقیق خشكسالی هیدرولوژیكی رودخانه تجن در محدوده دشت ساری نكا با استفاده از شاخص های جریان حداقل سالانه با تداوم های 15،7 و 30 روز در دوره بازگشت های 50،25،10،5،2 و 100 سال پیش بینی شده و مورد بررسی قرار گرفت. جهت انجام این مطالعه دو ایستگاه هیدرومتری به نامهای ریگ چشمه و كردخیل انتخاب شد. آنگونه كه از نتایج برمی آید مقادیر حداقل جریان رودخانه به عنوان شاخص بیان وقوع خشكسالی هیدرولوژیك با كم شدن احتمال وقوع، كاهش می یابد و با افزایش زمان تداوم، میزان جریان خشكسالی افزوده می گردد. بطور كلی از روی جریانهای خشكسالی پیش بینی شده رودخانه تجن در دوره برگشت های مذكور میتوان نتیجه گرفت كه این رودخانه در محدوده دشت با بحران خشكسالی روبروست و یك هشدار برای برنامه ریزان بخش منابع آب به حساب می آید. با وقوع خشكسالی، مشكلات محیط زیستی و اقتصادی و اجتماعی روی خواهد داد از این رو برای عبور از بحران خشكسالی ایجاد فرهنگ مصرف بهینه، مدیریت صحیح خطر و برنامه ریزی دقیق منابع آب و ارائه راهكارهای مناسب و سیاست های مدیریتی را باید اتخاذ نمود.