مهار خروج آبهاي مرزي در پروژه شبكه آبياري و زهكشي و ايستگاه پمپاژ باباهادي قصرشيرين و استفاده بهينه از آن

مهار خروج آبهاي مرزي در پروژه شبكه آبياري و زهكشي و ايستگاه پمپاژ باباهادي قصرشيرين و استفاده بهينه از آن

محدوده ی این پروژه بخشی از شهرستان قصر شیرین و در شرق این شهرستان می باشد. مرز شمالی این اراضی را رودخانه قوره تو كه رودخانه مرزی بین ایران و عراق است تشكیل می دهد و مرز جنوبی طرح، جاده آسفالته قصر شیرین به سرپل ذهاب است. بدلیل مرتفع بودن زمینهای این منطقه نسبت به منابع آب موجود در منطقه ( رودخانه قره تو از شمال و رودخانه الوند از جنوب)، با و جود اراضی كشاورزی با خاك نسبتاً مناسب، فاقد زمینهای آبی قابل توجهی بوده و امكان استفاده از آب بصورت ثقلی بجز مناطق حاشیه رودخانه ها فراهم نبود و به همین دلیل یكی از مناطق محروم استان كرمانشاه و در عین حال مستعد توسعه بود . قبل از اجرای پروژه به دلیل انهدام تمامی زیر ساختهای سنتی موجود در منطقه طرح اعم از نهرهای خاكی، بندهای سنتی و تخریب و آلودگی اراضی منطقه خالی از سكنه گشته و عملاً بهره برداری از منابع آب منتفی گردیده بود و سالیانه بیش از ۱۵ میلیون متر مكعب آب قابل استحصال رودخانه قوره تو از مرز خارج میشد در حالیكه حدود ۱۳۵۰ هكتار اراضی مستعد در منطقه موجود است. با اجرای این طرح علاوه بر احیای بخشی از اراضی كه بصورت سنتی و ثقلی در حاشیه رودخانه سابقه كشت داشت ، ۸۵۰ هكتار از اراضی مستعد كه توپوگرافی آن برای آبیاری ثقلی مناسب نبود نیز تامین آب گردید كه میتوان از آن به عنوان تحولی در كشاورزی و باغداری منطقه یاد كرد. بنابراین هدف اصلی اجرای این طرح جلو گیری از خروج آبهای مرزی واستفاده بهینه از منابع آب و خاك موجود درمنطقه بود است.