ارائه مدل تمايل به پرداخت كاربران جهت ورود به محدوده قيمت گذاري شده شهري (مطالعه موردي: محدوده طرح ترافيك تهران)

چكیده قیمتگذاري تراكم به عنوان یكی از روشهاي مطرح در زمینه مدیریت تقاضا در معابر شهري حائز اهمیت ویژهاي است. یكی از مهمترین فاكتورها در موفقیت چنین سیاستی، علم بر نحوه واكنش افراد به قیمتگذاري میباشد كه از آن به صورت تمایل به پرداخت افراد یاد میگردد. در این مقاله سعی بر آن بود كه نسبت به تعیین تمایل به پرداخت افراد جهت استفاده از وسایل نقلیه شخصی خود اقدام شود. در این ارتباط نسبت به كارگیري روش رجحان بیان شده براي جمعآوري اطلاعات مورد نیاز اقدام گردید. چندین سناریوي قیمتگذاري با استفاده از روشهاي طراحی تجربی تعریف و به همراه مشخصات اقتصادي – اجتماعی و زنجیره سفر افراد مورد پرسش قرار گرفت. بیش از 4000 مصاحبه انجام شد و نتایج بدست آمده در قالب یك بانك اطلاعاتی تدوین یافت. با توجه به اینكه هدف از این پژوهش تعیین عكسالعمل افراد در ارتباط با استفاده از وسایل نقلیه شخصی خود در قبال قیمت- گذاري یك محدوده بود از یك مدل لوجیت دوتایی استفاده گردید و با استفاده از متغیرهاي تعریف شده نسبت به پرداخت آن اقدام شد. در نهایت با استفاده از مدل بدست آمده و قیمتهاي تعیین شده در سناریوها نسبت به ترسیم منحنی تمایل به پرداخت افراد اقدام گردید. نتایج نشان داد كه براي محدوده طرح ترافیك شهر تهران، وضع عوارض 50000 ریال به ازاي هر ورود، موجب تمایل تنها 27 درصد افراد به پرداخت و استفاده از وسیله شخصی خود میگردد. این كمیت براي عوارض 200000 ریال معادل 7 درصد خواهد بود. كلید واژه: ،