بررسي رابطه بين مصرف انرژي و ارزش افزوده بخش كشاورزي در ايران

یكی از عوامل اصلی تولید، انرژی می باشد. تولید بخش های مختلف اقتصادی و به تبع آن ارزش افزوده این بخش ها مستلزم افزایش مصرف انرژی هست. بهره بردرای كارآمد و موثر از منابع انرژی و صرفه جویی در استفاده از حامل های انرژی در زیربخش های اقتصادی از جمله بخش كشاورزی از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا مطالعه حاضر به بررسی رابطه مصرف انرژی و ارزش افزوده بخش كشاورزی در ایران طی سال های 1390-1367 می پردازد. به این منظور از الگوی خود توضیح برداری (ARDL) و الگوی تصحیح خطا (ECM) استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد كه در تاریخ مدت مصرف انرژی بخش كشاورزی اثر مثبت بر ارزش افزوده این بخش در كوتاه مدت داشته و ضریب آن به لحاظ آماری معنی دار بوده، نیروی كار شاغل در این بخش و سرمایه ناخالص بكار گرفته، بر ارزش افزوده بخش كشاورزی به لحاظ آماری معنی دار نیستند. در بلند مدت مصرف انرژی، نیروی كار شاغل و سرمایه ناخالص بخش كشاورزی اثر مثبت بر ارزش افزوده بخش مذكور داشته كه ضریب نیروی كار از نظر آماری معنی دار می باشد.