شناسايي و بررسي نوسانات اقليمي استان مازندران

امروزه تغییر اقلیم یكی از مهمترین موضوعات مورد بحث در حوزه برنامه ریزی های كلان كشورها می باشد. فعالیت های بشری سبب تشدید اثرات پدیده تغییر اقلیم و روند تغییرات می شود. مهمترین روش روندیابی نوسانات اقلیمی و تغییر اقلیم در یك منطقه، استفاده از آمار داده های هواشناسی در یك دوره بلندمدت می باشد. در این تحقیق به تحلیل نوسانات ویژگی های اقلیمی همچون بارش، دما و رطوبت در استان مازندران پرداخته شده است. در این تحقیق، سری های زمانی میانگین دما، میانگین حداقل دما و میانگین حداكثر دما مورد مطالعه ، بررسی و تحلیل قرار گرفته است. این بررسی ها بیانگر افزایش در دماهای حداقل و حداكثر مطلق ماهانه و سالانه، همچنین افزایش در میانگین دمای حداقل و حداكثر مطلق ماهانه و سالانه و افزایش در دماهای ماهانه و میانگین سالانه ایستگاه های مورد مطالعه می باشد. در بین پارامترهای فوق، دماهای حداقل، بیشترین تغییرات افزایشی را در این میان به خود دیده اند. در مجموع می توان بیان كرد كه بر اساس روند افزایشی دما، كاسته شدن از وسعت پهنه های مرتفع و سرد، تغییر در نوع و زمان بارش و ظرفیت نگهداری منابع آبی مایع و جامد، تغییرات اقلیمی در منطقه مشهود بوده و به سمت خشك تر شدن پیش رفته است كه در این میان پدیده افزایش دما در دهه های اخیر، خود دلیلی بر گرایش به سمت اقلیم خشك تر می باشد.