اثر آللوپاتي عصاره جو بر جمعيت و زيست توده علف هاي هرز و برخي صفات رشدي كنجد ( Sesamum indicum L )

مشكل اصلی در تولید كنجد، كاهش عملكرد آن به دلیل حضور علف های هرز است. یكی از راه های موثر در كنترل علف های هرز استفاده از عصاره گیاهان آللوپاتیك است. به همین منظور آزمایشی با هدف بررسی اثر دگرآسیبی عصاره جو بر جمعیت و زیست توده علف های هرز و صفات رشدی كنجد در قالب طرح بلوك های كامل تصادفی با 4 تكرار در مزرعه تحقیقاتی دانشكده كشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود در سال 1394 به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل: وجین تمام فصل علف های هرز، عدم وجین (شاهد)، علفكش تریفلورالین، محلول پاشی برگی با غلظت 50 و 100 درصد عصاره الكلی كاه و كلشجو بودند. نتایج نشان داد كه تیمار وجین علف هرز بهترین تیمار در بین تیمارها بود به طوریكه موجب افزایش 100 درصدی عملكرد بیولوژیك نسبت به تیمار شاهد شد. تیمار علفكش بعد از تیمار وجین، افزایش معنی داری در صفات رشدی كنجد از قبیل وزن خشك ساقه و برگ و عملكرد بیولوژیك ( به ترتیب 155%، 112% و 61% ) نسبت به تیمار شاهد ایجاد نمود. با توجه به نتایج به دست آمده از این آزمایش به دلیل تراكم بالای علف های هرز، تیمارهای علف كش و دو غلظت عصاره جو اثر چندانی بر تراكم و زیست توده علف هرز نداشته است و موثرترین تیمار بر تمامی صفات مورد بررسی در این آزمایش تیمار وجین بود.