ارزيابي پيامدهاي منفي گردشگري بر ساختار روستاهاي حومه شهر مشهد

در دنياي امروز با شكل گيري گردشگري در فواصل كوتاه و خارج از شهرهاي پرجمعيت، روستاهاي اطراف شهرها به مقاصدي براي گردشگري تبديل شده اند. ليكن هجوم گردشگران به اين مناطق، پيامدهاي مثبت و منفي در ابعاد اقتصادي، اجتماعي و زيس تمحيطي ايجاد كردهاست كه قابل بررسي و مطالعه مي باشد. كلانشهر مشهد به عنوان دومين شهر مذهبي جهان، سالانه پذيراي ميليو نها زائر و گردشگر از گوشه و كنار ايران و جهان است، حومه اين شهر داراي روستاهاي تاريخي و ييلاقات بسيار زيبا به ويژه در شمال رشت هكوه بينالود است كه مورد توجه مسافران قرارگرفته و حضور اين گردشگران در تمامي فصول سال توانسته اثرات مثبت و منفي زيادي بر اين مناطق داشته باشد. هدف اصلي از اين پژوهش، شناخت ماهيت گردشگري روستايي و راهبردهاي مربوط به آن و نيز شناخت پيامدهاي مثبت و منفي به ويژه اثرات تخريبي گردشگري روستايي، بررسي جريان گردشگري و ارائه راهكارهايي جهت شكل گيري جريان گردشگري پايدار به منظور جلوگيري از تخريب محيط طبيعي و انساني مي باشد. در اين پژوهش دو فرضيه با عناوين زير مطرح شده است: -1 ارتباط گردشگران و پيامدهاي منفي آن در ابعاد اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي روستاهاي حومه شهر مشهد. -2 ارتباط فاصله مكاني مناطق مورد مطالعه با حجم گردشگران و ميزان تأثيرپذيري اين روستاها. جهت تجزيه و تحليل اطلاعات و طبق هبندي آمار از روش تحقيق تحليلي و كاردبري و آمار توصيفي و استنباطي استفاده شده است. جمع آوري اطلاعات از طريق بازديدهاي ميداني و كتابخانه اي صورت گرفته و نهايتاً سعي شده با جهت هرچه كمتر شدن اثرات تخريبي و منفي گردشگران در ابعاد مختلف swot ارائه راهكارهايي با استفاده از روش به توسعه پايدار گردشگري روستايي در محدوده تحقيق نائل آييم و چارچوبي جهت راهنمايي برنامه ريزان و دست اندركاران صنعت جهانگرد ارائه دهيم.