طبيعت ،معماري پايدار و رشد اقتصادي

ساختمان ها و نوع معماری در داخل كشور انرژی و منابع را مصرف نموده و اتلاف منابع را در مقیاس وسیعی ایجاد می نماید. روش های ساخت فعلی؛ ما را به الگوهای آینده منابع و مصرف انرژی، انتشارات ضایعات و تخریب محیطی پیوند می دهد. پیچیدگی و برنامه كاری چالش برانگیز پایداری نیازمند تغییر بنیادی در فهم ما از طبیعت و هدف از ساختمان ها و نقش طراحی ساختمان دارد. تعریف پایداری را از منظر اجتماعی می توان به عنوان افزایش كیفیت زندگی برای مردم، از منظر اقتصادی به عنوان افزایش در ثروت، و از منظر محیطی به عنوان كاهش اثرات ساختمان ها كه بر محیط طبیعی بر جای می گذارند در نظر گرفت. در این پژوهش با استفاده از داده های تركیبی به بررسی ارتباط بین ارزش افزوده بخش ساختمان و معماری با ارزش افزوده اقتصادی استان های كشور پرداخته ایم. نتایج حاكی از ارتباط مثبت و معناداری بین رشد اقتصادی و ارزش افزوده ساختمان و معماری دارد. از این رو افزایش سرمایه گذاری در بخش ساختمان و معماری می تواند رشد و توسعه روز افزون هر استان را به ارمغان آورد