پاسخ هاي بيوشيميايي و فيزيولوژيك گلرنگ به كيتوزان و زئوليت در شرايط تنش كم آبي

این پژوهش در مزرعه تحقیقاتی دانشكده كشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در سال زراعی 89-1388 به اجرا درآمد. تیمارها شامل سطوح مختلف آبیاری ابدون تنش و آبیاری پس از تخلیه 70 درصد رطوبت قابل دسترس خاك (تنش كم آبی)]، سطوح مختلف كیتوزان (0 (شاهد) و 0/05 درصد، كه همه در اسید استیك 1٪ حل شده بودند) همراه با تیمار اضافی آب مقطر و مقادیر زئولیت (0 و 4/5 تن در هكتار) بود. نتایج نشان داد تنش كم آبی، محتوی پرولین، مالوندی آلدئید، كربوهیدارت های محلول و فعالیت آنزیم های آنتی اكسیدانت را افزایش داد. در شرایط تنش، محلول پاشی گیاهان با كیتوزان میزان مالوندی آلدئید و فعالیت آنزیم پراكسیداز را كاهش داد. همچنین در گیاهان تنش دیده كمترین میزان مالوندی آلدئید برگ در تیمار مصرف زئولیت مشاهده شد.

This research was conducted in Tarbiat Modares University in 2010-2011. Factors were water deficit levels [unstressed and 70% available water depletion from soil (water deficit stress)], chitosan concentrations (0 (acetic acid as a control), 0.05, all dissolved in 1% acetic acid) along with an additional treatment of water and two zeolite levels (0 and 4.5 t.h-1). Result showed that water deficit stress increased proline content, malondialdehyde, soluble carbohydrates and antioxidant enzymes. Foliar application of chitosan decreased malondialdehyde and peroxidase activity in plants under water deficit condition. Also, at unstressed plant, the lowest malondialdehyde content was obtained at spraying with chitosan