كدهاي فرم_بنياد:راهكارهاي براي توسعه شهري طراحي محور

كيفيت حضور مردم درعرصه هاي عمومي شهر و تعاملات بين آنها كه بي شك مهمترين خصيصه فضاي شهري است بطور مستقيم با ماهيت فعاليت هاي جاري درشهر يا محيط شهري و ميزان ادغام آنها بستگي دارد باتوجه به اهميت ضابطه مندسازي و توزيع فعاليت هاي شهري بررسي و تحليلي چگونگي استفاده از ابزارهاي مناسب براي اين امر ضروري به نظر مي رسد منطقه بندي شناخته شده ترين ابزار درراستاي تنظيم و توزيع فعاليت هاي شهري است استفاده غيرمعقول خشك و غيرقابل انعطاف از منطقه بندي درضابطه مندسازي عملكردهاي شهري آنطور كه توسط نهضت مدرن پيشنهاد گرديد امروزه ديگر به هيچ وجه مورد حمايت طراحان شهري قرار ندارد چرا كه منطقه بندي از ديدگاهي اين چنين از شهرسازي خوب جلوگيري م يكند درمقابل كدهاي فرم بنياد ابزاري موثر و كارامد براي ضابطه مندسازي و ايجاد فرمهاي شهري منسجم و پيش بيني پذير هستند كه اولين باردرجنبش نوشهرسازي شكل گرفتند اساس تدوين اين كدها اين است كه فرم كالبدي اصلي ترين مشخصه اين مكان است پژوهش حاضر درراستاي توجه به جنبه هاي كيفي و اهميت كاربري درشكل گيري و شكل دهي به فضاي شهري به دنبال نقد منطقه بندي انعطاف پذير اقليدسي به عنوان خاستگاه و چرايي پديدآمدن كدهاي فرم بنياد به معرفي و تبيين اصول و ويژگي اين كدها پرداخته و امكان ورود اين رويكرد به نظام هدايت توسعه شهري كشور را بررسي مي نمايد.