تعيين رابطه خشكسالي با تغييرات ميزان توليد مرتع در استان سيستان و بلوچستان طي دوره آماري 1386-1370 (مطالعه موردي: شهرستان ايرانشهر)

شهرستان ایرانشهر بامساحتی بالغ بر 30200 كیلومتر مربع ،در غرب استان سیستان وبلوچستان،واقع شده و جزء مناطق گرم وخشك محسوب می شود. متوسط بارندگی شهرستان، 117.6 میلیمتر است.وسعت مراتع این شهرستان بالغ بر 2001848 هكتار می باشد كه 18828 هكتار آن جزء مراتع متراكم وخوب طبقه بندي می شود كه متأسفانه به دلیل خشكسالیهاي اخیر وسعت زیادي از این مراتع با كاهش تولیدمواجه شده واز بین رفته اند.در این تحقیق ،خشكسالی منطقه با استفاده از شاخص درصد از نرمال بارندگی (PNPI) براي دوره زمانی 1366 تا 1386 محاسبه شد ارتباط بین داده هاي مرتعی واقلیمی توسط روش رگرسیون وضریب همبستگی مورد بررسی قرار گرفت.نقشه هاي مورد نیاز جهت تجزیه وتحلیل با استفاده از نقشه هاي توپوگرافی 1:250000 توسط نرم افزار ArcGIS ، همچنین نمودارهاي مورد نیاز توسط نرم افزارهاي آماري SPSS و EXCEL طراحی شدند. مشاهدات میدانی وصحرایی در منطقه مطالعاتی نشان دهنده تراكم هاي متفاوت پوشش گیاهی مرتعی می باشد كه انواع گونه هاي مهم بوته اي ودرختچه اي از قبیل چگرد،پیر،كهور ،جامعه اسفناجیان،ترات ودرمنه دشتی می باشد. بطور كلی نتایج این تحقیق نشان میدهد كه شهرستان ایرانشهر طی دوره آماري مورد مطالعه، در سالهاي 1378 تا 1380 بترتیب با خشكسالی شدید ودر سالهاي 1386 و 1376 با مرطوبترین سالهامواجه بوده است كه بین میزان تولید مرتع با میزان بارش وخشكسالی در بعضی سالها رابطه معنی دار وجود دارد.چنانكه طی دوره آماري مورد مطالعه ،كمترین میزان تولید مرتع مربوط به سالهاي 1378 تا 1380 با متوسط بارندگی 13.5 و 20.5 میلیمتر،همزمان با خشكترین سالها می باشد. لذا با توجه به شرایط ووضعیت مراتع ووابسته بودن حیات دام منطقه به این امر ،ونقش دامداري در فعالیتها ودرآمد اقتصادي در محدوده مطالعاتی ، منطقه نیازمند تدابیر مدیریتی مناسب جهت ساماندهی كاستی ها وكمبودهاي بارش وتولید مراتع می باشد.