مفهوم و جايگاه خطاي بالقوه در روند وقوع شكست تجهيزات (مطالعه موردي كارخانه ساخت ادوات كشاورزي ميثاق)

در پی تلاش ها به منظور كاهش و ریشه یابی خرابی ها، راهكارها و ابزار های گوناگونی در طول زمان مطرح شد كه هركدام به نوبه خود در رسیدن به اهداف مذكور تا حدودی موفق بوده اند. اما نكته قابل توجه در سلسله فعالیت های صورت گرفته، پی گیری علل شكست و خرابی ها در خود تجهیز بوده است و كمتر به پی گیری علل شكست ها در عوامل مرتبط با تجهیزات پرداخته شده است. در این مقاله با نگاهی جدید به مسئله شكست تجهیز، مفهومی تحت عنوان "خطای بالقوه " مطرح و مورد بررسی قرار می گیرد. خطای بالقوه رویكردی است كه سعی دارد تا با شناساندن انواع خطاهای بالقوه به تمامی افراد مرتبط با تجهیزات، از به وقوع پیوستن خطا جلوگیری به عمل آورد. به عبارت دیگر رویكرد خطاهای بالقوه برخلاف سایر دیدگاه هایی كه به ریشه یابی عیوب پس از این كه رخ دهند می پردازد، در زمانی به كار گرفته می شود كه هنوز خطا و شكست رخ نداده است. در ضمن به منظور شناسایی انواع خطاها و علل بروز آن ها، مطالعه ی موردی در كارخانه ی میثاق صورت پذیرفته است كه در ادامه، نتایج حاصل از آن بیان می گردد.