بررسي موانع يكپارچه سازي اراضي كشاورزي در شهرستان اردبيل

خلاصه زمين و اندازه آن بعنوان يكي از مهمترين عوامل توليد در بخش كشاورزي حائز اهميت است و كشاورزي با واحدهاي بهره برداري كوچك، به دليل عدم استفادهي مؤثر از فناوري و امكانات نوين، از عوامل محدود كنندهي بهره وري و بازدهي توليد در بخش كشاورزي محسوب مي شود و قادر به تامين حداقل مواد غذايي مورد نياز جامعه نخواهد بود. يكي از موانع و مشكلات كشاورزي استان اردبيل خرد و پراكنده بودن اراضي كشاورزي مي باشد. اين امر منجر به افزايش هزينه ها ، كاهش بهره وري، تلفات نهاده هاي كشاورزي مي شود. هدف اين تحقيق توصيفي - پيمايشي، بررسي و اولويت بندي موانع يكپارچه سازي اراضي كشاورزي روستاهاي باروق و گرجان از توابع شهرستان اردبيل مي باشد. مي باشد كه با استفاده از جدول تعيين نمونه مورگان تعداد (N= جامعه آماري شامل كشاورزان اين دو روستا ( 500 250 نفر به عنوان نمونه تعيين گرديد. ابزار تحقيق، پرسشنامه مي باشد. دادههاي به دست آمده با استفاده از تكنيك ( مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج تحقيق نشان داد كه expert choice فرايند تحليل سلسله مراتبي) و نرم افزار AHP عامل اجتماعي و عامل ساختاري در شهرستان اردبيل، اصلي ترين عامل بازدارندهي اجراي طرح يكپارچه سازي اراضي بوده و عوامل فرهنگي، اقتصادي در اولويتهاي بعدي قرار گرفتند . ل،