بررسي و تحليل اثرات توسعه روستا شهرها و شهرهاي كوچك درتوسعه منطقه اي و روستايي(نمونه موردي: شهرستان نيشابور)

طي سه دهه اخير، تحقيقات متعددي در زمينه كاركردها و اثرات توسعه روستا_ شهرها و شهرهاي كوچك در توسعه اقتصادي - اجتماعي ملل مختلف و ايران به انجام رسيده است. تجربيات داخلي مؤيد نقش تعادل بخشي فضايي، ارتقاي شاخص هاي برخورداري روستائيان پيرامون از خدمات زيربنايي و اقتصادي -اجتماعي آنها و تا حدودي افزايش زمينههاي اشتغال غيركشاورزي در اين شهرها بوده است. پژوهش حاضر، ضمن اشاره اي به پيشينه و تجربيات موضوع، به بررسي وتحليل اثرات سه نمونه از روستا_شهرهاي واقع در دو بخش زبرخان و ميان جلگه شهرستان نيشابور پرداخته است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد : ايجاد روستا -شهرها به استناد تحليل هاي آماري و مقايسه ضرايب آنتروپي، جيني و كشش پذيري جمعيت (در دو دوره قبل و بعد از ايجاد)، موجب ايجاد تعادل فضايي - جمعيتي در ابعاد ناحيه اي شده، و از سوي ديگر با استقرار خدمات متنوع اداري، اقتصادي - اجتماعي و رفاهي در آنها از حدود 50 درصد رفت وآمدهاي غير ضرور و پر هزينه روستائيان منطقه به مركز شهرستان جلوگيري شده و موجبات رضايت آنها را فراهم كرده است. از نظر اقتصادي در روستا _ شهرها بيش از 20 نوع شغل جديد (دولتي و خصوصي) و مراكز ارائه خدمات كشاورزي (نهاده ها، كود، سم و . .) و دامپزشكي بخش خصوصي ايجاد شده و حدود 30 تا 80 درصد مراكز خريد و فروش محصولات كشاورزي از نيشابور به اين شهرها تغيير مكان داده اند و درنهايت كاهش رفت و آمد به نيشابور، كاهش هزين ههاي حمل و نقل و افزايش سود و درآمد روستائيان منطقه مورد مطالعه را موجب شدهاند.