محاسبه شاخص هاي نگهداري پيشگيرانه با رويكرد برنامه ريزي خطي

امروزه با رشد سریع اتوماسیون و افزایش تعداد ماشین آلات در محیط های صنعتی ، نگهداری و تعمیرات در حفظ قابلیت اطمینان ، كاهش ریسك ، افزایش كیفیت محصولات و در نهایت افزایش بازدهی سازمان سهم به سزایی بر عهده دارد. لذا بكارگیری تكنیك های اثر بخش نگهداری و تعمیرات موجب افزایش ارزش افزوده قابل توجه ای در فعالیت های تولیدی می گردد. در همین راستا شاخص های مختلفی جهت اندازه گیری توانایی سیستم نگهداری پیشگیرانه مطرح گردیده اند. از جمله مهمترین پارامترهای كمی جهت نیل به این اهداف ،قابلیت اطمینان و قابلیت تعمیر پذیری می باشد. معیار MTBF یكی از شاخص های قابلیت اطمینان است كه برای پیش بینی و تشخیص زمان تقریبی وقوع خرابی بعدی و متعاقبا برنامه ریزی لازم برای مقابله با آن وانجام تعمیرات پیشگیرانه مورد استفاده قرار می گیرد. وجود توقفات پیش بینی نشده ای كه عللی غیر از خرابی تجهیزات دارند و توقفات غیر خرابی نامیده می شوند، در زمان در دسترس بودن دستگاه موثر است و باعث عدم دقت در محاسبه ی MTBF می گردد كه بایستی در محاسبه این شاخص مد نظر قرار گیرد. در این مقاله سعی بر آن است تا رویكرد جدیدی برای محاسبه MTBF بر مبنای برنامه ریزی خطی با در نظر گرفتن توقفات غیر خرابی ارائه گردد.