مدل سازي حركت سيالات و بررسي اثرات سرعت سيال و كشش بين سطحي بر تراوايي نسبي گاز در مخازن گاز ميعاني

یكی ازعمده ترین مشكلاتی كه اكثرمخازن گازمیعانی با آن مواجه هستند تشكیل میعانات گازی است كه با كاهش فشارمخزن به زیرفشارشبنم رخ میدهد این مشكل درنزدیكی دیواره چاه كه سرعت حركت گاز و افت فشار آن افزایش می یابد بیشتر نمایان است این پدیده موجب كاهش تراوایی نسبی گاز میگردد و درنتیجه تولید ازاین مخازن راب ا مشكل مواجه می سازد دراین شریاط بررسی پارامترهای موثربروی تراوایی نسبی گاز جهت تولید بهینه ازاین مخازن ضروری به نظر میرسد شناخت ازمكانیزم جریانی درمحیط متخلخل این مخازن می تواند ابزار موثری درارایه راهكارمناسب جهت بهبود تراوایی نسبی گاز تلقی گردد دراین مقاله بامدلسازی جریان میعانات و گاز دریك حفره به میزان درجه اشباع گاز و میعانات و درنهایت تراوایی نسبی آنها درحفره دست یافته سپس اثر پارامترهایی همچون سرعت سیال كشش بین سطحی و میزان نسبت میعانات به گاز برروی تراوایی نسبی گاز مورد بررسی قرارمیگیرد با توجه به نتایج حاصل از مدل ارایه شده مشخص گردیده است كه با افزایش سرعت گاز درحفره میزان تراوایی نسبی گاز افزایش می یابد این روند افزایشی درمقادیر بالاتری ازنسبت میزان میعانات به گاز مشهودتر است همچنین مشاهده میشود كه دریك سرعت مشخص با كاهش كشش سطحی تراوانیی نسبی گاز افزایش می یابد اثرافزایش تراوایی نسبی گاز با افزایش سرعت دركشش بین سطحی پایینتر بیشترنمایان است