رابطه سبك هاي يادگيري ، خودتنظيمي و خودكارآمدي تحصيلي با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر ايذه

هدف پژوهش، رابطه سبك های یادگیری، خودتنظیمی و خودكارآمدی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر ایذه بود. روش پژوهش حاضر، روش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. نمونه آماری 334 نفر از دانش آموزان دوره دوم متوسطه بودند كه به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردیدند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسش نامه شامل پرسش نامه سبك های یادگیری كلب ) 2005 (، پرسش نامه خودتنظیمی تحصیلی ریان و كانل ) 1989 ( و پرسش نامه خودكارآمدی دانش آموزان جینك و مورگان ) 1999 ( استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شده است. پس از تجزیه و تحلیل داده ها نتایج نشان داد كه بین سبك های یادگیری و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. هم چنین بین خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی و نیز بین خودكارآمدی تحصیلی و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نیز نشان داد كه متغیر خودتنظیمی در مقایسه با متغیرهای دیگر سهم بیشتری در تبیین متغیر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان داشت.