مسيريابي بهينه سيستم هاي اتوبوسراني داخل شهري با استفاده از الگوريتم ژنتيك

چكیده طراحی شبكه خطوط اتوبوس رانی بر روي زمان بندي اتوبوسها و بكارگیري پرسنل آنها تأثیر زیادي دارد. همچنین پس از طراحی و ایجاد شبكه، بدلیل انعطاف ناپذیر بودن در تغییر به ندرت می توان اقدامات اصلاحی انجام داد، بنابراین طراحی شبكه خطوط اتوبوس رانی به دو مرحله تقسیم شد. یكی بحث ایجاد مسیر بین ایستگاه ها و دیگري اختصاص دستگاه اتوبوس با زمانبندي مناسب به آن است. در این جا بحث ایجاد مسیر براي اتوبوس ها بیان شده است. در این مقاله به بیان مدل هاي مختلف طراحی شبكه هاي اتوبوس رانی پیشین پرداخته شده است. همچنین با بررسی مدل ها و تحلیل و ارزیابی آن ها، مدلی براي بهبود سیستم اتوبوسرانی ارائه شده كه مدل مذكور با تابع هدف و همچنین محدودیتهاي مسئله بیان شده است و در نهایت این مسئله با الگوریتم ژنتیك پیاده سازي شده و مسئله با یك مثال فرضی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان دهنده بهبود عملكرد مسئله در مقایسه با مدل هاي پیشین است. واژگان كلیدي: ، ،