كاربرد كلمات و اصطلاحات فارسي در ادبيات ديوان ترك ( واژه چشم در ديوان نايلي )

زبان فارسی در تاریخ ادبیات دیوان ترك اهمیت خاصی دارد. زیرا ادبیات دیوانی تركی تحت تاثیر زبان های فارسی و عربی نشو نما كرده است . در دولت عثمانی علما در پهلوی عربی زبان فارسی را نیز می آموختند. در این دوران آموختن این زبان سبب برتری كسانی میشد كه با علم و ادب سركار داشتند. به گمان اغلب فارسی ، به سبب مطابقطش با ادبیات مورد توجه بیشتر قلمبدستان واقع گردیده است. از این رو در قلمر تركان بر علاوه مطالعات آثار فارسی دیوان و دیوان چه های بیشمار نیز با این زبان به رشته تحریر در آمده است. فارسی بر علاوه آنكه سالیان دراز وسیله تكلم احساسات شاعران ترك تبار شد ، بالای زبان و ادبیات تركی تاثیر بسزای بخشید. در تاریخ ادبیات ترك كلمات و اصطلاحات بیشمار از ساحه ادب فارسی مورد استفاده قرار گیرد. لهذا شاعرانی كه به زبان عثمانی شعر سرودند نیز بدون شك از فصاحت و بلاغت این زبان بهره كافی بردند و هیچگاهی از كاربرد چنین ویژگی دریغ نكردند. نایلی یكی از شاعران برازنده قرن هفدهم عثمانی است كه در دیوان شعرش مانند شاعران عثمانی دیگر كلمات و اصطلاحات فارسی بكار برده است . در این جا بنا به امكان و اكتفای وقت روی واژه چشم در دیوان نایلی و پیوندهای تصویر آن در ادبیات كلاسیك تركی و پارسی تاملی صورت خواهد گرفت.