بررسي تاثير آلودگي ذرات معلق (PM10 و PM2.5 و PM1) منتشره از ترافيك شهري بر كيفيت هواي داخل ساختمان هاي اداري شهر تهران

امروزه در ایران، آلودگی هوا معضل اول محیط زیست شهري، حمل و نقل عامل اصلی انتشار آن و ذرات معلق مهمترین آلاینده موجود شناخته شده است. بر اساس تحقیقات مختلف، كیفیت هواي داخل ساختمان به شدت تحت تأثیر مشخصه هاي هواي بیرون است و این در حالی است كه مردم عموما زمان زیادب را در فضاهاي بسته سپري می نمایند . در این تحقیق، میزان همبستگی غلظت ذرات معلق در داخل ساختمان و تقاطع هاي همجوار آن ها مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور تعداد 9 دستگاه از ساختمان هاي اداري شهرداري تهران واقع در شمال، جنوب، شرق، غرب و مركز شهر انتخاب و میزان غلظت در طبقات مختلف آن ها و در تقاطع هاي (PM1, PM2.5, PM ذرات معلق شامل ( 10 همجوار بطور همزمان اندازه گیري شد. اندازه گیري ها توسط دستگاه پایش ذرات مدل ساخت كشور آلمان انجام شد. DUST TRAK نتایج نشان داد میانگین ذرات در طبقات همكف بیشتر و در طبقات سوم كمتر بوده است، یعنی با افزایش ارتفاع بنا از میانگین غلظت ذرات كاسته شده است و این در حالی است كه میانگین ذره مذكور در محیط بیرون نیز نتایج نسبتا مشابهی بدست آمد. آنالیز PM و 10 PM بوده است. براي ذرات معلق 2.5 همبستگی آماري بر روي داده هاي مذكور نشان داد كه بین غلظت ذرات معلق محیط داخل و مقادیر همزمان در تقاطع در محیط بیرون همبستگی بالا و معنی داري وجود دارد. ضمنا اغلب مقادیر اندازه گیري شده از حدود استانداردهاي توصیه شده معتبر براي هواي آزاد بالاتر بودند. واژگان كلیدي: ، ، 10