تحليل تخصيص بهينه بودجه عمراني در شهرداري اصفهان ( رهيافت برنامه ريزي آرماني )

با توجه به اهمیت تخصیص بودجه در سازمان ها، استفاده از الگوهای برنامه ریزی ریاضی در تخصیص بهینه بودجه نقش بسزای دارند. در این میان الگوی برنامه ریزی آرمان یك روش قوی و كارآمد در برنامه ریزی،تخصیص منابع و تصمیم گیری در مورد چندین هدف است. پژوهش حاضز به دنبال به كارگیری الگوی برنامه ریزی آرمان جهت تخصیص بهینه بودجه عمران در شهرداری اصفهان است و ازنظر هدف كاربردی ،ازنظر ماهیت و روش توصیفی _تحلیلی . جامعه آماری در این پژوهش شامل بودجه عمران شهرداری و كارمندان شهرداری است و در آن از بودجه شهرداری طی سالهای 1390 تا 1393 و كارمندان بخش برنامه و بودجه و مدیران و معاونین بخش های مختلف به عنوان نمونه استفاده شده اند و اهداف مطرح در طرح استراتژی توسعه شهری (CDS) به عنوان اهداف مدل و ردیف های اصلی مربوط به بودجه عمران به عنوان متغیرهای تصمیم مطرح در الگو در نظر گرفته شده اند كه در این پژوهش به همه اهداف در مدل وزن یكسان داده شده و ضرایب فنی برای متغیرهای تصمیم با استفاده از پرسشنامه به دست آمده اند. به طوركلی دودسته محدودیت در این پژوهش درنظر گرفته شده اند كه عبارتند از: سه محدودیت آرمان و دو محدودیت سیستم شامل قید مثبت بودن متغیرهاو برابر بودن مجموع متغیرهای تصمیم با كل بودجه در سال موردنظر. در پایان از نرم افزار لینگو جهت حل الگو استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان دهنده آن است كه تخصیص بودجه شهرداری در جهت تحقق اهداف CDS بهینه نبوده است و برای تحقق هر چه بیشتر این اهداف باید جهت گیری تخصیص بودجه به سمت متغیر تصمیم اول كه همان برنامه ریزی و توسعه شهری است باشد.