بررسي گونه شناسي كالبدي بافت شهري در حال توسعه نمونه موردي: شهر سنندج

در دهه های گذشته كه سنندج هنوز به یك شهر نسبتاً بزرگ تغییر نیافته بود (عمدتاً قبل از دهه پنجاه)، گونه های ساختمانی شكل گرفته در دهه های مشخص، دارای هویت مشابه و خاص خود بودهاند. اما پس از تبدیل سنندج به شهری بزرگتر، محدوده شهر توسعه پیدا كرده و حوزه گسترده تری را در اطراف خود در برمیگیرد كه تنوع گونه شناسانه آن از هویت و تشابهات قبلی خارج شده و واجد معماری و شهرسازی ای در عدم پیوند با گذشته خود شده است و به نوعی با هویت جدید ولی مغشوش و فاقد معنی ظهور پیدا كرده است. بر این اساس در این پژوهش ما میخواهیم با استفاده از روش پیشنهادی كروپف به گونه شناسی بافت شهری سنندج بپردازیم كه در آن گونه بندی الگوهای خیابان - بلوك، قطعات تفكیكی زمین و نهایتاً ساختمانها صورت خواهد گرفت. نتایج این پژوهشی از طرفی به گونه بندیهای مختلفی كه در جای خود ارزشمند است و میتواند مبنایی برای تحقیقات بعدی باشد دست یافته است و از طرفی دیگر نشان میدهد كه مناطق قدیمی تر شهر، تنوع گونه شناسانه بیشتری دارند. به عكس، مناطق تازه ساز، اغلب بافت یكنواختی دارند كه ناشی از اقدامات صورت گرفته در یك دوره زمانی نسبتاً كوتاه و پرشتاب است.