استفاده از پيش تيمار با تنظيم كننده هاي رشد گياهي بر جوانه زني بهتر گياهان

قست اعظم فلات ایران را نواحی خشك و نیمه خشك دربر می‌گیرد كه دارای آب و هوای گرم و خشك ، زمستان‌هایی ملایم تا سرد با نزولات آسمانی اندك در طول سال و پوشش گیاهی فقیر تا خیلی فقیر می‌باشد. از طرف دیگر شوری اب و خاك از دیگر مشكلات رویش گیاهان در این مناطق است. حفظ و توسعه پوشش گیاهی مراتع و مناطق بیابانی یكی از راه‌های بیولوژیكی بیابان‌زایی و از راهكارهای مدیریتی مراتع بعنوان اكوسیستم‌های طبیعی است پیش تیمار بذربعنوان یك راهكار جهت استقرار گیاه به ویژه در شرایط نامطلوب مطرح می‌باشد . پرایمینگ بذر عبارت است از آبنوشی كنترل شده پیش از كاشت بذر و به دنبال آن پسابیدگی بذر است. یك شیوه معمول برای افزایش سرعت و یكنواختی جوانه‌زنی و سبز شدن تحت شرایط تنامساعد محیطی می‌باشد. پرایمینگ برای بهبود جوانه‌زنی، كاهش زمانی جوانه‌زنی و ظهور گیاهچه‌ها و بهبود استقرار و عملكرد مورد استفاده قرار می‌گیرد. پرایمینگ هم‌چنین برای افزایش قدرت بذر و كاهش خسارات ناشی از كاشت دیر هنگام به كار می‌رود. امروزه بهره‌گیری از برخی تركیب‌ها بعنوان پیش‌تیمار به منظور تحریك جوانه‌زنی بذرها، كاهش زمان بین كشت بذر و سبز شدن آن و وادار كردن بذرها به همزمانی در سبز شدن پیشنهاد شد است. با توجه به عدم شناخت دقیق از رفتار گیاهان در برابر عوامل نامساعد محیطی ضروری است كه مطالعات گسترده‌ای در این زمینه صورت گیرد ا با شناخت بهتری بتوان گونه‌‌های مقاوم را در ایجاد پوشش گیاهی مناطق خشك و نیمه خشك انتخاب نمود چنان‌چه با روش پیش تیمار نمودن جوانه‌زنی بذور در شرایط تنش بهبود یابد، می‌تواند شاهد افزایش درصد و سرعت سبز شدن و در نهایت افزایش عملكرد بود.