چالش ها و چشم اندازهاي توسعه كشاورزي ارگانيك در مناطق روستايي (مطالعه موردي: مناطق روستايي شهرستان ارسنجان)

كشاورزی ارگانیك را می‌توان به عنوان نوعی كشاورزی تعریف نمود كه هدف ان، ایجاد سیستم‌های تولیدی كشاورزی یكپارچه، نظام یافته و انسانی است كه تضادیث با منافع زیست محیطی واقتصادی ندارد. در این نوع كشاورزی درجه‌ی اطمینان نسبت بهمنابع تجدیدپذیر مورد بهره‌بردرای توسط بخش كشاورزی به حدی است كه امكان و توان تولید مقادیر قابل قبولی از محصولات زراعی و دامی و مواد غذایی مورد نیاز انسان و هم‌چنین شرایطی از قبیل مصونیت در برابر آفات و بیماری‌ها برای گیاهان و دام‌ها فراهم می‌آید. جامعه آماری مورد نظر را 5403 خانوار مناطق روستایی تشكیل داده‌اند. كه حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 358 نفر از سرپرستان خانوارها برآورد گردید. در این تحقیق از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده استفاده شده، كه برای گردآوری داده‌های مربوطه از پرسش‌نامه استفاده شد. سپس پرسش‌نامه‌های جمع‌آوری شده را با استفاده از روش T تك نمونه‌ای در نرم‌افزار SPSS تجزیهو تحلیل كردیم. نتایج تحقیق نشان می‌دهد كه: در بعد آموزشی و ترویجی، گویه (تحقیقات و مطالعات كمی در این زمینه صورت گرفته است با میانگین 4.17 و ضریب تغییرات 20). در بعد اقتصادی ، گویه (فقدان حمایت كافی از طرف دولت با میانگین 4.08 و ضریب تغییرات 24) و در بعد نهاده‌ای گویه (نهاده‌های مورد نیاز در دسترس نیست با میانگین 3.94 و ضریب تغییرات 24). مهم‌ترین چالش‌ها و چشم‌اندازهای پیش‌روی كشاورزان برای توسعه كشاورزی ارگانیك در این منطقه می‌باشند.