بررسي عوامل مؤثر در بازسازي و نوسازي بافت هاي فرسوده شهري (نمونه موردي: محله نفرآباد شهر ري)

وسعت روزافزون بافت ها ي فرسوده در كشور، به ويژه در تهران از يك سو، وجود ابعاد گوناگون و متنوع اجتماعي، اقتصادي، فني، حقوقي، مديريتي و محيط زيستي اين بافت ها از سوي ديگر، موضوع نوسازي آن ها را در محافل تخصصي كشور به يكي از مباحث جدي و با اهميت تبديل نموده است. بافت سنتي محله نفرآباد دراطراف حرم مطهر حضرت عبدالعظيم (ع) با توجه به اهميتي كه به مناسبت همجواري با اين مجموعه عظيم الشأن دارد، از اولويت بسياري به منظور تهيه طرح بهسازي و نوسازي بر خوردار است. اين پژوهش كه از نوع توصيفي- تحليلي است و از لحاظ هدف، كاربردي مي باشد، به بررسي عوامل مؤثر در بازسازي و نوسازي بافت هاي فرسوده شهري در يكي از محله هاي شهر تهران پرداخته است. داده هاي مورد نياز از طريق روش پرسشنامه اي جمع آوري شده است. روش نمونه گيري تصادفي وحجم نمونه براساس فرمول كوكران، به تعداد ۲۶۲ نمونه تعيين شده است . براساس نتايج به دست آمده از ضريب همبستگي پيرسون نشان مي دهد كه بين سن و ميزان تحصيلات با رضايتمندي ساكنين از وضعيت محله و مسكن رابطه معناداري وجود دارد و همين طور بين مدت اقامت ساكنين با ميزان مشاركت آن ها رابطه معناداري وجود دارد.