بررسي تجارب نوسازي شهري؛ مقايسه پارك لاويلت و فرهنگسراي بهمن

فرسودگی فضاهاي شهري و انتقال كاربري هاي ناسازگار از داخل شهرها به اطراف، پدیدهاي است كه در دهه هاي اخیر در بسیاري از شهرهاي جهان رخ داده است. فرسودگی یكی از مهمترین تهدیدات فضاهاي شهري است كه در صورت بروز، می تواند در كالبد یا فعالیت و یا در هر دو عنصر فضاي شهري (كالبد و فعالیت) رخنه كند. این مقاله به مقایسه وجوه مرمت شهري، میان نمونه اي خارجی و نمونه اي داخلی با تشخیص فرسودگی كالبدي- فعالیتی می پردازد؛ پارك لاویلت در پاریس و فرهنگسراي بهمن در تهران. هدف از انجام این تحقیق، مقایسه دو نمونه فضاي شهري با كاربري جایگزین كشتارگاه می باشد. پارك لاویلت به عنوان كاربري جایگزین كشتارگاه ملی فرانسه در شهر پاریس و فرهنگسراي بهمن به عنوان كاربري جایگزین كشتارگاه شهر تهران داراي نقاط مشتركی در ایده اولیه طرح(ایجاد فضاي شهري) و ابعاد مرمتی می باشند. با مقایسه این دو مورد استنتاج می شود كه هر دو در معادله سوم مرمتی، یعنی فرسودگی كامل فضا قرار میگیرند و روش مداخله، مداخله نوگرایانه بوده كه زیر مجموعه روش بازسازي شهري می باشد.