وجوب اعتبار الگوي اسلامي ايراني پيشرفت از دو چالش بزرگ اقتصاد سرمايه داري

وقوع بحران اقتصادي در اقتصاد سرمايه داري و غرب هر چند پديده جديدي در قرن گذشته نيست؛ ولي با مجموع هنجارهاي فكري و انتظارات شكل گرفته ناشي از تبليغات غربي ها درباره موفقيت و الگو بودن اقتصاد سرمايه داري، به ويژه در مقابله و رقابت با اقتصاد بلوك شرق، تا حدودي غير قابل انتظار تلقي مي¬گردید. در اين مقاله با روش استدلال كلی منطق پس از ارائه تعريفي از مفاهيم بخش حقيقي و غير حقيقي اقتصاد و استناد به دو مقدمه بطور خلاصه به بحث و نتیجه گیری در دو چالش بزرگ تمدن غرب و اقتصاد سرمایه داری پرداخته می شود: یكی «پیری جمعیت و تبعات مختلف آن» و دیگری عارضه «تناقض توسعه» است كه افول بضاعت علمی و فناوری را در دراز مدت به دنبال دارد زیرا با افزایش سن جمعیت نیروی فكری گروه سنی جوان در جمعیت رو به كاهش می رود. معضل دیگر بزرگ شدن بخش مجازی و حباب شدن بخش مالی و پولی است كه مرزهای بخش حقیقی اقتصاد را درنوردیده و دنیای غرب را به سراشیبی سقوط انداخته است. پديده بحران مالی و اقتصادی ناشي از ربوی بودن فعالیت های پولی و مالی، متورم شدن بخش غير حقيقي، رها سازی مدیریت اقتصاد و تناقضات درونی نظام اقتصاد سرمایه داری است. در مقام مقايسه با وضعيت مطلوب، در الگوي اقتصاد اسلامي كه بر اساس موازين شرعي و عقلي ارايه مي شود توصيه مي شود برای طراحی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت بر جوان تر شدن متغیر متوسط سنی تاكید و برنامه ریزی شود و همچنین با اتكاء به الگوی اقتصاد اسلامی در تمام معادلات رفتاری حتی فعالیت های شبه ربا و شبهه ناك حذف و از بزرگ شدن لايه غير حقيقي در اقتصاد كشور اجتناب شود.