(( تحف اهل بخارا )) ميرزا سراج الدين حكيم - اثر معارف پروري و اصلاحات خواهي

ادبیات ابتدای سده بیستم تاجیك - به ادبیات معرف پروری نامزد شده است این ادبیات از جهت طول زمان و از حیث مقدار میراث ادبی هرچند بزرگ نباشد هم، اما از نظر نوآوری هم درمضمون و غایوی ادبیات و هم در وضع سبك و اسلوب تازهٔ ادبی، خصوصاً در نثر، از مرحله های مهمترین تاریخ ادبی تاجیكان است. میرزا سراج الدین حكیم بن حاجی میرزا عبدالرئوف بن میرزا خرداد صرآف بخارایی حكیم و ادیب معارف پرور و اصلاحات خواه سال ۱۲۹ ه / ۱۸۷۷ م. در بخارا، در عایلهٔ تاجر و .صرآف به دنیا آمده است میرزا سراج الدین در اثر معروف خود، نسبیاحتنامهٔ «تحف اهالی بخارا» ، راه ترقی فرهنگی اقتصادی جمعیت بورژوازی را، كه در شرایط خلقه ای آسانیا نیز راه تاريخاً كامل و پیشرو بود، ترغیب می نماید، ولی آن را در ممالك شرق پیدا كرده نتوانسته به ممالك غرب مراجعت می كند. از این جاست، كه میرزا سراج در عقیدهٔ اجتماعی خویش مفتون جیات غرب بوده، آن را بی عیب تصور و تصویر مینماید و همه جانبه به فرهنگ اروپایی رو آوردن كشور خود را آرزو می كند. مهمترین مسئله ای، كه توجه میرزا سراج را در وقت مسافرت بیشتر به خود جلب نموده است، وضع علم و ترقیات ساحه های گوناگون آن در ممالك اروپا میباشد. ما در این مقاله در صدد بررسی و تحلیل (تحف اهل بخارا» میرزا سراج الدین حكیم هستیم .