شماره ركورد كنفرانس :
2290
عنوان مقاله :
بررسي هيدروژئولوژيكي منابع آب زيرزميني دشت رامهرمز
پديدآورندگان :
ابن حداد عصمت نويسنده , رحمانيان مهدي نويسنده , رحماني فرد محمدحسن نويسنده
تعداد صفحه :
7
كليدواژه :
تيپ آب , منابع آب , آبرفت , قابليت انتقال , حفاري اكتشافي
عنوان كنفرانس :
مجموعه مقالات همايش ملي راهكارهاي پيش روي بحران آب در ايران و خاورميانه (سي دي)
زبان مدرك :
فارسی
چكيده فارسي :
چكیده از دیدگاه منابع آب، سازندهاي دشت رامهرمز را می توان به سه دسته، سازندهاي بی اثر در منابع آب زیر زمینی (سازند گچساران)، سازند كم اثر بر منابع آب زیر زمینی (سازند میشان، بخش لهبري سازند آغاجاري) و سازندهاي موثر بر منابع آب زیرزمینی (سازند بختیاري و رسوبات آبرفتی دوران چهارم) تقسیم نمود. آبرفت دشت رامهرمز داراي ضخامت نسبتاَ كم (حداكثر 130 متر) با دانه بندي متوسط تا دانه ریز بوده و یك آبخوان آزاد را تشكیل می دهد و وجود یك آبخوان نیمه آزاد در بخش هایی از دشت تا حدودي به اثبات رسیده است. كیفیت آب در كلیه منابع آبی اعم از سطحی و زیرزمینی با توجه به استاندارهاي موجود در حد مناسب است و تیپ آب زیر زمینی عمدتاَ سولفاته و كلروره كلسیك می باشد كه در دسته آب هاي شور و سولفاته قرار می گیرد، به لحاظ شرب در بخشهاي وسیعی از دشت محدودیت وجود دارد. از نظر كشاورزي به استثناء مناطق میانی دشت، محدودیت كیفیتی وجود ندارد. متاسفانه حفاریهاي اكتشافی و آزمایشات پمپاژ در دشت رامهرمز محدود بوده ولی با استفاده از آزمایشات پمپاژ چاههاي اكتشافی و آزمایشات افت پله اي برخی از چاههاي بهره برداري قابلیت انتقال در محدوده تخمین زده شده است. بر این اساس بیشترین قابلیت انتقال 2670 متر مربع در روز در شرق محدوده می باشد. واژههاي كلیدي ، ، ، ،
شماره مدرك كنفرانس :
3859409
سال انتشار :
1393
از صفحه :
1
تا صفحه :
7
سال انتشار :
0
لينک به اين مدرک :
بازگشت