بررسي جو آموزشي كارگاهي در فرآيند آموزش معماري ( نمونه موردي دانشگاه هاي هنرهاي زيباي ايران هاروارد آمريكا واسداي ژاپن )

معماری تلفیقی است ازفن وهنر كه بدون هریك ازاین دووجه معماری كامل نخواهد شد معماری سیرآموزشی ازسرساخمان تا آموزش درمحیط آكادمیك را تجربه كرده است وهم اكنون كارگاه های طراحی دردانشكده های معماری به عنوان اصلی ترین مكان برای آموزش طراحی معماری محسوب میشود محیط یادگیری بیانگرزمینه فیزیكی اجتماعی و فرهنگی است كه یادگیری درآن رخ میدهد لذا می بایست به بحث محیطهای یادگیری ازحوزه میان رشته ای نگریست ازانجا كه آتلیه طراحی معماری نیز نوعی محیط یادگیری تلقی میشود وعمدتا محیطی است كه تعاملات متعددی درآن صورت میگیرد ایده تعامل درمحیط آتلیه معماری اهمیت فراوانی می یابد بطوریكه طراحی باید تاثیربرروی كاربران درآن را مدنظر قراردهد بگونه ای كه تاثیرات فضاهای یادگیری برروی آنها نیز می بایست به دقت ارزیابی شود آیا فرمول ویژه یا تركیب جذابی حتی برای كلاسی واحد وجود دارد و درمحیطهایی كه درآن ها فناوریهای جدید همچنان پدیدار میشود چه فرمی چالش برانگیز است؟ دراین نوشتار به جو یادگیری درمحیط آتلیه معماری و مولفه های تاثیر گذاربرآن دردانشگاه های مختلف جهاان بحث خواهد شد و به این نكته خواهیم پرداخت كه عوامل تاثیرگذارفیزیكی بابرنامه ریزی درسی ضمن پنهانی بیشتر ازبرنامه درسی صریح آموزش میدهد ازجمله برنامه درسی پنهان موردتاكید این نوشتار نوع و فضای تعاملات مطرح درمحیط یادگیری آتلیه معماری درنقاط مختلف جهان می باشد