استحصال آب باران ، روشي براي مديريت بر بارندگي در مناطق خشك

مشكل كمبود آب در مناطق خشك و نیمه خشك ، ناشی از بارندگی كم و نیز توزیع نامناسـب آن مـی باشـد كـه باعث شده است كشاورزی در این مناطق اقتصادی نباشد . منابع معمول تامین آب نظیـر چاههـا هـم در صـورت وجود اغلب دچار اضافه برداشت هستند كه باید برای جبران عواقب اقتصادی و اجتماعی ناشی از آن چـاره ای اندیشید . به عنوان یك راه حل در دهه های اخیر، توج ه دنیا به سمت روزآمد نمودن بعـضی روش هـای سـنتی كه علاوه بر ساده و ارزان قیمت بودن، قابل اطمینان نیز هستند ، جلب شده است . از ایـن میـان، استحـصال آب باران یكی از شاخص ترین تكنیك های مدیریت بهره برداری از آب باران برای مقابله با كم آبی مـی باشـد كـه در نقاط مشكل دار بسرعت در حال توسعه می باشد . مبنای این روش اختصاص سطحی از زمین برای جمع آوری نزولات و سپس ذخیره سازی آن برای استفاده در زمان مورد نیاز میباشد . با توجه بـه تنـوع روشـهای استحـصال آب باران، باید در انتخاب روش مناسب به ویژگیهایی از قبیل مقدار بارنـدگی و نحـوه توزیـ ع آن، توپـوگرافی زمین، نوع خاك، عمق خاك و عوامل اقتصادی و اجتماعی هر منطقه توجه جدی نمود . در ایـن مقالـه، نتـایج طراحی و اجرای یك طرح پایلوت استحصال آب باران ، متناسب با شرایط اقلیمی مناطق خشك كشور و با هدف آبیاری تكمیلی كشت دیم، منعكس گردیده است .